Istorija

PREDRAG MARKOVIĆ-LUČA CRNE GORE JE VJEČNA

Dec 23, 2022 3 Komentara

(15 riječi)

Razgovarao: Božidar Proročić, književnik i publicista

 

            Predrag-Peđa Marković, predstavlja jednog od najistaknutih predstavnika iseljeničke dijaspore srednje generacije u SAD. Godine provedene u tuđini nisu ga udaljile od rodne grude i grada Cetinja. Gorštak odrastao ispod svetog Lovćena je sa sobom u dalekim tuđinama ponio najljepše vrijednosti i kada su ga lomile bure i oluje nevremena ostao je dosljedan i vjeran sebi a uspjeh je sa vremenom došao. Predrag-Peđa Marković danas je jedan od lidera Crnogorsko-američke asocijacije (Montenegrin American Association Cetinje) koji je uspio da pripremi jednu izuzetnu dragocjenu knjigu „Najveći zločin u istoriji“ (The Greatest Crime in History) autora Jovana Čubranovića. Novinar i publicista Jovan-Jovo Čubranović, vodio je u Engleskoj i Irskoj crnogorsku rodoljubivu propagandu. On se tokom 1924. godine povezao sa Komitetom za odbranu Crne Gore u Dablinu i bio jako aktivan u zastupanju političke ideje za slobodnu i nezavisnu Crnu Goru. Predrag-Peđa Marković pripada istaknutim indipendistima čije je jedino ime i ljubav prema Crnoj Gori i svim njenim narodima koji krase našu državu.

 

• Gopsodine Markoviću već duži period boravite u emigraciji. Recite nam nešto više o asocijaciji Montenegrin American Association Cetinje kako je ona nastala i šta su njeni ciljevi?

 

Marković: Američko Crnogorsko udruženje Cetinje je vec duže vremena aktivni ogranak od Montenegro International organizacije, koja je registrovana u Los Anđelesu, Kalifornija. Cilj organizacije je: očuvanje i promocija crnogorske nacije, kulture, multikulture (bez koje nema budućnosti) istorije, samobitnosti  koju nažalost naše komšije pokušavaju da prisvoje i popune njihovu sramnu istoriju koja se dobrim dijelom sastoji od  500 god ropstva i tmine.

 

• Kako je organizovana naša dijaspora u SAD i da li ste u aktivnoj komunikaciji sa sličnim asocijacijama i zajednicama šta je to što vas sve vezuje?

 

Marković: Naša dijaspora je uspješna i treba je svakako i bolje organizovat. Naravno u tome presudnu ulogu treba da ima država Crna Gora, i neka nova buduća vlada koja treba da ima puno razumijevanje za sve naše iseljenike i našu dijasporu kako ovu u SAD, tako i onu rasutu širom Evrope ali i samog svijeta. Sve naše organizacije vezuje ljubav prema našoj domovini prema našim korijenima. Naše iseljeničke borbe nisu lake mi smo prošli mnoge trnovite puteve i pored toga na svim tim putevima mi smo izgradili sebe i sačuvali naš integritet i identitet. Pored toga u našoj dijaspori i našoj asocijaciji su pored nas Crnogoraca aktivni i pripadnici drugih naroda i nacionalnih bastiona naše malene ali svijetle crnogorske luče na što smo ponosni.

 

• Poznati ste po svojoj filantropiji i humanom radu. Koliko vas zapravo ispunjava posvećenost našim ljudima kako u SAD tako i u Crnoj Gori?

 

Marković: Najljepši osjećaj je kada darujete i pomažete svoju rodnu grudu. Humanost i filantropija je nešto što krasi našu asocijaciju, međutim mi sa tim ne mašemo mi to doživljavamo kao nešto uzvišeno. Zapravo veličina svakog čovjeka je u onome koliko može da pruži i a da ne očekuje ništa zauzvrat. Humanost je vrlina koju prosto nosimo u našim genima. Humanost, ljudskost, milosrdnost, čovječnost su sinonimi za pokretačku snagu naše asocijacije.

 

 

• Kako vidite aktuelni politički trenutak u Crnoj Gori i kakvo je viđenje SAD-a na sva dešavanja kod nas?

 

Marković: Crna Gora se već dugo nalazi na udaru projekta takozvanog  ,,srpskog sveta”, a koji se  uklapa u širi projekat „ruskog  sveta“ preko kojeg je i počela krvava agresija na Ukrajinu, i  koji je u balkanskim prilikama „da se Vlasi ne dośete“ maskiran u „trojanski dar“ Otvorenog  Balkana! Od dolaska na političku scenu ove kleronacionalističke vlasti.  Crna Gora se nalazu pod permanentnim pritiskom koji  pretpostavlja urušavanje kulturne, naučne, ekonomske i identitetske strukture države! U tu svrhu je upregnut proruski „politički ešalon“ Demokratskog fronta, u narodu poznatiji kao „Dražin front“, i njihovih satelita, koji  pristaju, iako su faktička većina u okviru tog bloka na izborima, da vlast obnaša  apsolutna manjina na posljednjim parlamentarim izborima, kao kvislinški izvođači prljavih radova, za što, prema svim informacijama uživaju nevjerovatne privilegije, bilo da se radi o sumljivim grupama o pravu „ekskluziviteta“ na mnoge nelegalnosti. No trebamo biti i mudri i strpljivi. Naši stari su mudro govorili: ,,Vrijeme je majstorsko rešeto“ ! Crna Gora je i iz mnogih drugih instititucionalnih kriza izlazila i bolja i jača. Pomračene snage velikosrpskog i velikorsukog nacional-šovinizma završiće na mračnim stranicama istorije. Odavno je poznato da niko kao izdajnik ne mrzi svoju domovinu ta sentenca se i ovog puta nažalost pokazala tačnom.

 

• Povod za naš razgovor je nedavna promocija knjige Najveći zločin u istoriji, Jovana Čubranovića, odnosno reprint sa prevodom sa njenog španskog izdanja. Zbog čega je ova knjiga dragocjena iako je decenijama ležala prekrivena prašinom u arhivima?

 

Marković: Stara latinska izreka kaže da je istorija učiteljica života, ali kada je Crna Gora i njena tragična sudbina u pitanju, mi iz te mudrosti izgleda nijesmo naučili ništa. Nije Čubranovićevo štivo jedini zapis  koji govori o crnogorskoj tragediji, ali treba da bude neka vrsta podśetnika, da se probudimo iz učmalosti i  predstavimo javnosti, kako je rekao promoter i urednik ove knjige, Sreten Vujović, surovu istinu u kojoj imamo elemente i genocida i etno-kulturocida, Gladomora, ali i  crnogorskog holokausta, u kome su, za razliku od nacista, srpske okupatorske trupe spaljivale žive civile, žene i đecu, da ne pominjemo silovanja i zvjerska mučenja koja su zasjenila srednjovjekovne zločine! Takav akt bi se mogao kandidovati, da se od strane Evropskog parlamenta proglasi Zločinom protiv čovječnosti, kao što je to nedavno učinjeno sa ukrajinskim Holodomorom (Gladomorom)!

 

 

•  Ko je zapravo bio Jovan Čubranović, crnogorski emigrant i borac za Crnu Goru koji je ujedno i autor ove dragocjene knjige?

 

Marković: Kako je poznato iz istoriografije crnogorskih istraživača i istoričara koji su ga proučavali. Jovan-Jovo Čubranović, je bio  novinar i publicista i politički aktivista,  koji se, tokom 1924. godine povezao sa Komitetom za odbranu Crne Gore u Dablinu (Irska), koji je te godine formiran i bio jako aktivan u zastupanju političke ideje za slobodnu i nezavisnu Crnu Goru. Jovan Čubranović je zastupao, gotovo, identične ideološko-političke i nacionalno-emancipatorske stavove kao i princ Milo Petrović i komandir alajbarjaktar Marko Zekov Popović, smatrajući da sa stanovišta međunarodnog prava ne postoji nijedan međunarodni ugovor kojim bi Crna Gora prestala postojati kao nezavisna država. U navedenoj knjizi Jovan Čubranović, objavljenoj u Londonu 1930. godine, između ostalog, piše: „Crna Gora, dakle, očigledno još uvijek postoji sa pravne i međunarodne tačke gledišta kao suverena i nezavisna država, i pored okupacije njene teritorije od strane Srbije, čije pravo na okupaciju je isto kao i na okupaciju Belgije od strane Njemačke, ili okupaciju Srbije i Crne Gore od strane Austrougarske tokom rata. Dok su Velike sile tako prodavale vjekovnu, državnu slobodu Crne Gore, srpska vlada je gušila otpor Crne Gore velikim varvarstvom i kvroprolićem. Od prvih dana okupacije njihove zemlje, decembra 1918., Crna Gora je je ustala protiv srpske okupacione vojske u odbranu svoje slobode. “

 

• Zašto nam se istorijski ponavljaju i danas neke stvari kao 1918. godine zašto je Crna Gora, vječita meta kao što je govorio Mladen Lompar u svojim pjesmama ali nas tome uči i naša surova stvarnost?

 

Marković: Crna Gora nije nikada napravila istinski otklon od tog stravičnog vremena, prije svega, uspostavljanjem Crne Gore kao  ravnopravne republike u okviru SFRJ,   crnogorska crkva nije nikada vraćena u svoje pređašnje stanje što je  dalo mogućnost crkvi Srbije da priprema strategiju i gotovo  cijeli vijek čuva infrastrukturu Velike Srbije, koja je svoje potpuno povampirenje doživjela u krvavom Miloševićevom „piru“, a nastavila u okviru aktuelne crnogorske novonastale političke situacije, koja predstavlja samo etapu u novom prekrajanju Balkana! Takva prijetnja neće biti prijetnja samo za Balkan  već opasno prijeti i široj društvenoj zajednici, Evropi, pa i svijetu! Početak bi trebala da bude najava srpskog mitropolita Joanikija Nedostojnog u Crnogorskog narodu poznat kao Zlonikije, ustoličenog na Cetinju uz oružje i teror, i sa ratnim zločincima, kako je Crna Gora projektovana da bude „mala Ukrajina“! Dakle, sve je jasno: ,,ruski svet, “  ,,srpski svet“  Otvoreni Balkan, spaljena Ukrajina i Crna Gora kao „mala Ukrajina“! Neshvatljiva je „kratkovidost“  međunarodne zajednice, ili ona priprema Crnu Goru, slično 1918. godini, kao kompenzaciju, odnosno svojevrsnu političku trgovinu. Zato je ova knjiga dragocjen podśetnik.

 

• Koliko je po vama opasna ideja Otvorenog Balkana kojeg zagovaraju: Vučić, Abazović i Rama i koliko nas ovakvi projekti udaljavaju od evropskih integracija?

 

Marković: U okviru  prethodnog pitanja sam već odgovorio na to! Međutim, valja napomenuti da je u Crnoj Gori promoter te ideje odlazeći premijer Dritan Abazović, koji ne samo da je izgubio  povjerenje Parlamenta,  i svoje patuljaste partije, koja je skoro pilitički sahranjena već je  i u međunarodnoj javnosti poznat  kao osoba sumnjive ličnosti, tema transkripata Europola u kojima se pominje kao bliski saradnik kriminalnih klanova zadužen da uruši pravni sistem u interesu organizovanih kriminalnih grupa. Ova opskurna osoba je po količini laži prosutih, posebno u potonje dvije godine, nadmašila svjetski poznatog lažova barona Fon Minhauzena! On je na taj način ozbiljno doveo u pitanje mukotrpno izgrađvani kredibiitet naše države. Otvoreni Balkan je sa jedne strane „lozinka“ za prekrajanje Balkana, a sa druge strane,  što pokazuju aktuelna dešavanja, oko šverca cigareta i narkotika, Otvoreni Balkan predstavlja „trasu“ koja bi bila van kontrole međunarodne zajednice za brojne kriminalne djelatnosti. To pokazuje i  transport ruskog đubriva u zamjenu za srpsku pšenicu, iako se Crna Gora priključila sankcijama protiv Rusije zbog agresije na Ukrajinu i sve se to dešava nesmetano preko crnogorske teritorije! Zamislite kakva bi tek bila situacija da se otvore granice u okviru ove moguće fantomske tvorevine!

 

•  Koliko je poguban uticaj SPC u Crnoj Gori i česte teze o ruskom i srpskom svetu iza kojih se kriji imperijalističke pretenzije i jednih i drugih?

 

Marković: Politička propaganda, inkvizitorske SPC, sa njenim ogrankom koji se ogleda u MCP u Crnoj Gori na čijem je čelu uzurpator trona Svetog Petra takozvani JOANIKIJE NEDOSTOJNI, je nastavak politike koja traje u kontinuitetu od 1918. godine. i ogleda se u pljački, uzurpaciji i otimanju više od 650 crkvenih objekata, i bogomolja koje su svojim rukama gradili naši preci. Evidentno je da SPC i MCP sve rade da naše svetinje upišu i predstave kao svoje vlasništvo. Pored toga oni veličaju osvjedočene i osuđene ratne zločince od Draže Mihajlovića do Ratka Mladića i Radovana Karadžića, pored toga oni su proglasili svecima osvjedočene koljače iz perioda II Svjetkog rata kakav je bio na primjer pop Milorad Vukojičić-Maca. Negiraju genocide, ratne zločine podstiču rasnu i vjersku mržnju u Crnoj Gori, inkvizitorska uloga SPC i MPC završiće na najsramnjim i najmračnjim stranicama moderne istorije Evrope i biće primjer sramote i besčašća.

 

 

• Kakvi su dalji planovi za knjigu: Najveći zločin u istoriji, Jovana Čubranovića i da li pripremate možda još neki novi projekat sa sličnom tematikom?

 

Marković: Dalji planovi za priređenu knjigu Najveći zločin u istoriji, Jovana Čubranovića koja je dvojezična su da se dobar dio ove publikacije podijeli našim iseljenicima sa latino-američkog govornog područja kako bi se upoznali i bliže i bolje sa istorijom Crne Gore. Drugo ova knjiga treba da dopre do svakog istinskog patriote spremnog da vidi i doživi jednu nažalost bolnu stranicu naše istorije. Danas se sve manje čita nažalost još manje zna naše društvo je prolazi kroz fazu potrošačkog mentalitea i života. Zbog svega toga ova knjiga pruža mogućnost da prvenstveno mladi vide i dožive kakva je bila borba crnogorskih patriota protiv urušavanja naše državnosti. Potrudićemo se da se navedena knjiga ili dramski ili filmski makar djelimično ekranizuje što bi nesumljivo bilo intresantno mnogima a posebno nama u Crnoj Gori ali i u dijaspori.

 

 

• Koliko je važno da je Crna Gora, građasnka država i koliko ljepote ima u tome što je krase mnogi manjebrojni narodi koji su zajedno sa nama uvjek na pravoj zapravo i jedinoj strani istorije?

 

Marković: O tome je suvišno i govoriti! Crnogorski suveren, kralj  Nikola je bio primjerice jedan od prvih donatora fonda za izgradnju džamije na Cetinju i veliki protivnik nasilnog pokrštavanja muslimana. Interesantno je da su ljudi iz istog ideološkog kruga koji je  počinio to nasilje i te zločine nad nehrišćanskim stanovništvom  kasnije pripremali likvidaciju  kralja Nikole, poznatiju kao „bombaška afera.“ U tom pogromu nad Bošnjacima-muslimanima najviše su se istakli pripadnici Vasojevića raznorazni Cemovići i Šekularci isti oni su u kasnijem periodu bili instrument rušenja Crne Gore i njeni glavni negatori, uzrpatori i asimilatori koji su podržavali ideju Velike Srbije!

 

 

• Na samom početku razgovora rekli ste da je Crna Gora svijetla luča svih njenih naroda, da li će ta luča i dalje ne samo sijati već isijavati na putu koji se zove EU đe sa punim pravom treba da pripadamo porodici naroda Evrope?

 

Marković: Crna Gora je luča koja sija i sijaće vječno za sve njene narode i pripadnike koji dijele građanske vrijednosti, koji imaju vjere u multikulturnu naprednu državu u kojoj ima više nego dovoljno prostora za sve nas. Jedan od prirodnih procesa je da budemo moderna i savremena država Evrope a to znači kraj i krah za sve ultra-nacionaliste, koji ne vide dalje od svoje političko-ratno-huškačke politike i tvorevine koja je bazirana na ideji ,,krvi i tla. “ Prema svim budućim generacijama imamo obavezu da Crnu Goru, uvedemo u porodicu naroda Evrope u EU jer na taj način bićemo svijetla država i sebi i drugima ma koliko taj put bio težak i ma koliko drugi pokušavali da zaustave te procese.