Iz štampe je izašla knjiga Gorana Sekulovića ‘’Hommage Podgorici’’, sa podnaslovom ‘’I ljudima koji su je nosili u svom srcu i stvaralačkom duhu''. Njome se prezentuje kulturna, istorijska, urbana i civilizacijska baština Podgorice putem umjetničkih i dokumentarnih štiva različitih književnih žanrova (esejistika, poezija, proza) i na taj način, raznovrsnošću formi i sadržaja, informišu i upoznaju čitaoci sa manje poznatim aspektima bića Podgorice, a oni uglavnom poznati osvjetljavaju sa nešto drugačijim urbanim, istorijskim i civilizacijskim reflektorom.

Knjigu otvaraju tekstovi o najpoznatijim podgoričanima – o Božidaru Vukoviću Podgoričaninu, Jovanu Stefanoviću Baljeviću, Suli Radovom, Marku Miljanovom i Dušanu Vukotiću – i eseji koji kroz istorijsku vizuru umjetnički i dokumentarno govore o poznatim i manje poznatim gradskim toponimima i znamenitostima, rijekama i ljudima, vremenima drevnim i novim: Duklji, Staroj i Novoj (Mirkovoj) varoši, Ribnici, Morači, Draču, Gorici, Ljuboviću i ostalim podgoričkim Fićir-bajirima (brijegovima za razmišljanje na turskom jeziku), starom gradskom groblju pod Goricom, Banji (Hamamu-amamu, starom turskom kupatilu), podgoričkim zadužbinama i zadužbinarima, podgoričkim ''institucijama'' (korzo, poslastičara ''kod Št. Hamze''...), podgoričkim gimnazijskim profesorima prije Drugog svjetskog rata – koji su u skladu sa praksom tog doba bili iz svih jugoslovenskih krajeva i različitog etničkog i vjerskog porijekla – ali i nakon njega, ruskim emigrantima koji su izbjegli u Podgoricu poslije Oktobarske revolucije i dali ne mali doprinos modernizaciji grada, podgoričkim mladim komunističkim revolucionarima, gimnazistima-skojevcima koji su se solidarisali i baštinili najnaprednije ideje svoga vremena kao što je podrška Španskim demokratskim republikancima i kasnije patriotsko, nesebično i visokoetičko žrtvovanje svojih života u borbi za slobodu, podgoričkim oriđinalima, podgoričkim grafitima, Podgorici (u) budućnosti...  Tu je zatim poezija posvećena gradu i poznatim ličnostima koji su rođeni i jedan manji ili veći dio života proveli u Podgorici (Borislav Pekić, Kana Radević...), kao i osobito prepoznatljivim, kultnim mjestima u njemu, generacijski prenošenim urbanim vrijednostima, gotovo legendama, iliti urbanim mitovima, poezija koja kroz đetinjstvo i odrastanje autora svjedoči i o ''odrastanju'' i razvoju grada, njegovom širenju i novim vidicima i horizontima,  a opet ostajanju ''istog'' u prepoznatljivom doživljajnom identitetskom duhu, kodu i godu! Proza je posvećena ličnostima osobenim ovog grada koje traju svojim naporom i borbom da ostvare i sačuvaju biljeg ljudskosti i čovjekoljublja i u vremenima objektivno oskudnim u mnogo čemu, u vremenima koja im nijesu bila naklonjena, ni njima ni gradu, sticajem različitih opštih istorijskih, ratnih, političkih, ideoloških prilika i još više dakako neprilika, teškoća, dilema, upitnosti, sumnji, preispitivanja, rašćenja i sazrijevanja i ljudi, i vremena, i istorije, i grada... Tu su i IN MEMORIAMI Miju Mijuškoviću, Nikoli Rackoviću, intervjui sa Nikolom Mijom Vujoševićem, Kanom Radević...

Uz izuzetno značajno prisustvo i doprinos jačanju multikulturalizma i interkulturalizma, knjiga se takođe  konkretno ''uklapa'' u izvanredan višegodišnji projekat ''Za ljepše lice Podgorice'', jer uz afirmisanje prostorno-estetsko-arhitektonskih njegovih aspekata, ukazuje i na značaj građenja, očuvanja i jačanja vremensko-istorijskog, duhovnog, kulturološkog, urbano-ekološko-turističkog i civilizacijskog postojanja, značenja i zračenja Podgorice, od njenih prvih začetaka i Duklje, Meduna i svih drugih ilirsko-rimsko-slovenskih tragova i nasljeđa do savremenosti.  Knjiga je bogato ilustrovana crno-bijelim fotografijama najatraktivnijih gradskih obilježja i toposa. Podržana je na konkursu Sekretarijata Glavnog grada za kulturu i sport, a jedan njen dio je već publikovan u nastavcima preko ''Crnogorskog portala'' (esej ''Morača, Ribnica, Gorica… ili: Od ’Labud plaže' do 'Bemax Arene' i dalje niz obale Morače do 'kraja bedema' grada'').