Dr Jovan Džon Plamenac  iz crmničkog sela Boljevići bio je evropski i svjetski priznati naučnik, istaknuti teoretičar društva i politike XX vijeka, profesor Univerziteta u Oxfordu, član Britanske akademije nauka, sin Petra Plamenca, nekadašnjeg ministra kraljevine Crne Gore... Uprkos tome, njegova ličnost i djelo nijesu dovoljno afirmisani i vrednovani u savremenoj istoriografiji, filozofiji I društvenoj teoriji u cjelini. Dakle, moj plemenik, zavičajac, prof. dr. sc. Jovan Džon Plamenac je ličnost koja već dugo čeka da je neko predstavi našoj široj crnogorskoj javnosti. Riječ je o velikanu koji je veoma poznat i cijenjen u evropskim i svjetskim razmjerama po svom bogatom i multidisciplinarnom naučnom djelu. Doktor filozofskih i politikoloških nauka, književnik, esejističar, teoretičar društva i publicista Goran Sekulović prihvatio se korisnog ali teškog posla da cjelovito progovori o ovom etničkom i zavičajnom Crnogorcu „koji nikad nije zaboravio svoje korijene”, profesoru – što treba i više puta ponoviti – Oksfordskog univerziteta, članu Britanske akademije nauka, autora brojnih djela koja su ostavila značajan trag u evropskoj kulturi, nauci i obrazovanju. Čekali smo dugo jedno ovakvo djelo i evo – dočekali.

Odrastao, vaspitavan i školovan daleko od svog zavičaja i svoje Crne Gore, Plamenac je uvijek bio vezan za nju, što potvrđuje i svojom posljednjom odlukom - na svom nadgrobnom spomeniku u Londonu ostavlja zapis ko je i što je, pa uz ime i prezime dodaje samo ‘Crnogorac’ i ništa više. Ovakvo iskazivanje na nadgrobnoj ploči veoma je originalno i asocijativno. Takvog čovjeka nježnih osjećanja, civilizovanog ophođenja i razgovora, mi u Crnoj Gori nijesmo poznavali. Posebna vrijednost ove knjige je što nas na to podsjeća i njena struktura, jer je dobro uspostavljena ravnoteža između opšteg i pojedinačnog, pa je tako autor Sekulović započeo svoja kazivanja o Jovanu Plamencu porodičnim porijeklom, ulogom njegovog oca Petra u istorijskim događajima početkom XX vijeka, zatim u događajima između dva svjetska rata I u Drugom svjetskom ratu. Sekulović dalje analizira naučno stvaralaštvo Jovana Plamenca o političkoj teoriji i demokratiji, o kritici liberalne demokratije, anarhomarksista i akademskih skeptika, o mišljenju Plamenca o Šumpeteru kao predstavniku revizionizma, o Robertu Dalu i njegovom shvatanju demokratije, o Plamenčevom  tumačenju slobode, vlasništva i funkcija države, o slobodi i vladavini zakona u složenim modernim državama, o Šarlu Monteskjeu i njegovom shvatanju vlasti, zakona i slobode, o Plamenčevom poređenju Monteskjea sa Lokom, o Lokovoj političkoj filozofiji i njegovom shvatanju slobode, vlasništva i funkcija države, o primjedbama Đovanija Sartorija Marksu i koncepciji Loka o značaju vlasništva za čovjeka i njegovu slobodu, o Plamenčevoj teoriji dualnog nacionalizma, o Plamenčevom shvatanju Marksovog pojma politike i političke teorije marksizma, o neomarksističkim  idejnim konceptima, Plamenac o budućnosti, i na kraju Sekulović je dao svoje zaključke o liku i naučnom djelu Jovana Plamenca. Dakle, može se reći da autor ove knjige nije ništa zaboravio što je trebalo kazati o Jovanu i njegovom djelu.

Dr. sc. Goran Sekulović uradio je bez sumnje svoj posao studiozno, temeljito, stručno, cjelovito i zanimljivo. Dobro strukturirano djelo kao što je ovo vrsnog poznavaoca svoje struke, vrijednog Gorana Sekulovića, pokazatelj je da je autor uspio u svom poslu. Taj već spomenuti izuzetno važan balans između opšteg i pojedinačnog, mislim da je autor zaista dobro uspostavio. Čitalac je dobio, dakle, uravnoteženu predstavu o Plamenčevoj ličnosti, njegovim korijenima, porodičnom porijeklu, Crnoj Gori, a zatim je Plamenac analiziran kao svestrani stvaralac, gotovo renesansnog opsega i karaktera, naučnik koji se po sopstvenom iskazu „prvenstveno bavi(o) idejama, a tek onda činjenicama.”

Navešću sada i konkretno i precizno nazive poglavlja koja upućuju i govore o njihovim sadržajima: Plamenac o politici i demokratiji, o utilitarizmu, o slobodi i slobodi savjesti, o slobodi i vladavini zakona, zatim Plamenac o Lokovoj političkoj filozofiji i njegovom shvatanju slobode, vlasništva i funkcija države. Autor razmatra i Plamenčevu sintezu Sartorijevih primjedbi Marksu i koncepcije Loka o značaju vlasništva za čovjeka i njegovu slobodu. Posebno treba istaći autorovu analizu Plamenčevog spisa o nacionalizmima kao i Plamenčevog shvatanja Marksovog pojma politike i političke teorije marksizma. U knjizi su i odjeljci posvećeni odnosu Plamenca prema savremenoj recepciji marksizma, globalizaciji, neomarksističkom idejnom konceptu i budućnosti. Na kraju je dat i vrlo detaljan, pregledan i funkcionalan zaključak. Na ovaj način autor je Plamenčevo naučno djelo predstavio kroz preśek svih suštinskih njegovih strana i preokupacija. Raspon Plamenčevih interesovanja je izuzetno širok i obiman: od analiza utemeljivača i najbitnijih predstavnika građanske i liberalne političke teorije do Marksa, njemačkog marksizma i ruskog boljševizma, odnosno sagledavanje praktično cjelokupnog modernog toka političke teorije i prakse kao takve, uključujući i novije mislioce i savremenu filozofsku, političku i ideološku situaciju i atmosferu kako na Zapadu tako i na Istoku.

Znalački osmišljeno, strukturirano i predstavljeno djelo „Jovan Džon Plamenac: Crnogorski romantik britanskog empirizma” nesumnjivo je dobro odabran metod i put da se dođe do kvalitetnog cilja i ispunjenja svrhe knjige, odnosno do njenog naučnog i društvenog opravdanja. U ovom smislu knjiga „Jovan Džon Plamenac: Crnogorski romantik britanskog empirizma” autora dr. sc. Gorana Sekulovića ispunila je u cjelini i u potpunosti svoju ukupnu naučnu i društvenu, državnu, istorijsku, ali i aktuelnu, humanističku i civilizacijsku misao i svrhu.