Piše: Mr Novak ADŽIĆ, doktorand istorijskih nauka

I, to je položio vijenac sa srpskom trobojnicom, odnosno, sa trakom u bojama zastave Srbije i bojama koji predstavljaju identičnu zastavu aktuelne Republike Srpske, entiteta unutar države Bosne i Hercegovine. 

Po meni, taj čin polaganja vijenca na grob kralja Nikole sa trakom u bojama trobojke predstavlja svojevrsni politički skandal, koji šalje jasnu poruku nepoštovanja ustavnih i zakonskih simbola Crne Gore i to od strane njenih najviših aktuelnih predstavnika vlasti, što je ne samo politički, već i pravno nedopustivo.

Normalno je bilo da predsjednik Vlade Crne Gore položi vijenac i oda počast sjenima kralja Nikole na državnim protokolom primjeren i propisan način, te da to bude lovorov vijenac i u bojama koje predstavljaju ustavnu i zakonsku zastavu Crne Gore, dakle, zastavu u crvenoj boji sa zlatnim obrubom, a ne u bojama ustavno i zakonski nepostojeće zastave u Crnoj Gori, odnosno, u bojama zastave koja nikad u toj formi i izgledu u istoriji Crne Gore nije bila državna zastava Crne Gore. Time je premijer pokazao i sklonost ka falsifikovanju istorije Crne Gore. 

Predsjednik Vlade i članovi njegove delegacije su na taj način indirektno uvrijedili blaženopočivšeg kralja Nikolu, kao što su napravili i kalendarski grubi promašaj, jer umjesto da 1. marta odaju počast sjenima kralja Nikole, jer je on umro u egzilu, u Kap d’ Antibu, 1. marta 1921. godine u 23. 20 h, oni su to uradili sa zakašnjenjem, 2. marta i time pokazali vlastito istorijsko neznanje, kao i nepoštovanje običaja i pravila koji se primjenjuju u takvim prilikama.

Da ne govorimo o sadržini jucerašnjeg Krivokapićevog obraćanja javnosti, kada je govorio o liku i djelu kralja Nikole I, kada je premijer namjerno prećutao da pomene da je kralj Nikola neustavno, nelegalno i nelegitimno svrgnut sa vlasti, te da mu usljed velikosrpske okupacije i aneksije Crne Gore nije dozvoljen povratak u Crnu Goru, odlukom Francuske, na isistiranje Srbije itd. To je trebao pomenuti premijer Krivokapić, ali iz političko-ideoloških razloga namjerno je izbjegao da navede te činjenice. 

No, doček koji mu je s razlogom i pravom priređen na Cetinju, odnosno, mirni, dakle nenasilni, građanski, demokratski, zakoniti protest, jasno pokazuje neodobravanje građana Cetinja sa politikom koju vodi aktuelna vlada Crne Gore i njen premijer.

Pošto je predsjednik vlade Zdravko Krivokapić juče »zaboravio« da pomene nepravdu učinjenu Crnoj Gori i kralju Nikoli, podsjetiću njega i javnost na dio iz pisma kralja Nikole upućenom predsjedniku Francuske Republike Rejmonu Poankareu od 12. januara 1919.godine iz Kap Martena, u kome kralj Nikola kaže i sljedeće:

“Na sudu Istorije Velike sile biće odgovorne bez izgovora za nepravdu koja se do ovog časa čini prema suverenoj saveznici Crnoj Gori. Njihova odgovornost potiče iz činjenice da su sve savezničke vojne snage uključujući komandanta Orijenalne armije, generala Franše d' Eprea, pod vrhovnom upravom Ratnog savjeta Velikih sila. No, jedan od njegovih podređenih, Princ Regent Srbije, izvršio je vojnu okupaciju teritorije crnogorske države, i dok se ta saveznička zemlja nalazila pod njegovom okupacijom, anektirao je. 

Princ Regent Srbije, sa dijelom savezničke vojske nad kojom je preuzeo podređenu komandu, tom prilikom djelovao je suprotno ne samo zvaničnim obećanjima Velikih sila u pogledu Crne Gore, već i pismu Vaše Ekselencije od 24. novembra 1918, kao i onom Njegove Ekselencije M. Pišona od 4. novembra 1918.U svom činu podređenog, Princ Regent Srbije je za ovaj međunarodni zločin odgovoran svom pretpostavljenom, generalu Franše d' Epereu, a sam general mora da odgovara glavnokomandujućem savezničkih snaga, Maršalu Fošu, koji pak treba da polaže račune Vrhovnom savjetu gdje se zvanično sastaju predstavnici vlada Velikih sila koje su u alijansi sa Crnom Gorom.

Velike sile ujedinjene na Mirovnom kongresu su stoga obavezne, moralno i pravno, da izvrše obeštećenje za ono što je potčinjeni oficir, Princ Regent Srbije, uradio pod njihovom odgovornošću.... Moja vlada i ja nikad nijesmo tražili ništa osim poštovanja volje crnogorskog naroda u njegovim zakonitim težnjama, kao i obzir prema Ustavu i suverenitetu njihove države. Crnogorski narod jedini zaista ima pravo da odlučuje o svojoj sudbini nakon što ona bude obnovljena na istoj osnovi kao Belgija i Srbija, od strane Saveznika koji imaju obavezu da to urade. Ona treba da bude obnovljena do punog postizanja ustrojstva kao suverene nacije, kao na dan njenog ulaska u rat sa Saveznicima da se odupre, bori i žrtvuje se”.