Svečanost u Muzičkom centru u Podgorici povodom dodjeljivanja Trinaestojulske nagrade ovogodišnjim laureatima, organizovana pod dirigentskom palicom “dvojca bez kormilara”,  potvrdila je sve ono što se već zna: neviđenu sujetu nosilaca vlasti i njihovu nesposobnost za iole suptilniji ili makar odgovorniji odnos  prema važnim datumima i događajima. “Dvojac bez kormilara” se još jednom pokazao nesposobnim da na pravi način stvori uslove za organizaciju ozbiljne svečanosti, od državnog značaja, koja pristoji datumu zbog koga je i upriličena. Da ovom prilikom ne govorimo o promjeni lokacije na kojoj je nagrada dodijeljena, što samo po sebi potvrđuje očiglednu istinu o ogromnoj taštini naših vlastodržaca, čije zadovoljenje predstavlja melem za njihov uvijek hvale gladni i žedni ego, ali i otrov za njihovu dušu. Elem, to je bio nivo koji više odgovara nekoj ne mnogo inventivnoj školskoj priredbi, nego svečanosti kakvu zaslužuje dodjela najveće državne nagrade koja nosi ime po najvažnijem datumu novije crnogorske istorije – 13 julu, Danu državnosti. No, nešto slično smo imali prilike da vidimo i povodom proslave Dana nezavisnosti na glavnom trgu u Podgorici, pa za nas u Crnogorskom zboru, ovo i nije neko iznenađenje.

Sve je te svečarske noći, u Muzičkom centru, djelovalo poprilično siromašno, bezidejno i pritvorno, toliko da se prosto nametalo pitanje, da li se radi o namjernom omalovažavanju datuma, simbola crnogorske državnosti i istom odnosu prema najvećoj državnoj nagradi koja se tog dana tradicionalno dodjeljuje. Apsolutno smo uvjereni da je to zapravo tako, te da se radi o nečemu mnogo, mnogo ozbiljnijem, po društvo i državu daleko opasnijem čak i od nečije nesposobnosti za odgovornim vladanjem i upravljanjem. Riječ je, dakle, o planskom i strateškom djelovanju aktuelne vlati na ponižavanju Crne Gore i svega što podsjeća na njenu građansku tradiciju. Znači, prvo treba dezavuisati i podcijeniti sve vrijednosti koje karakterišu Crnu Goru kao suverenu, građansku državu, a onda kroz relativizaciju svih, od iskona, prihvaćenih ljudskih vrijednosti i onih suprotnog značenja, uopšteno obuhvaćenih pojmom dobra i zla, pokušati izjednačiti sva djela i nedjela nastala kroz istoriju na ovim prostorima. Izbrisati razliku između plusa i minusa, što bi obesmislilo posebno matematiku kao temeljnu nauku na kojoj počiva ljudsko postojanje, zagovarati egalitet između antifašizma i fašizma, ta dva antipoda što bitišu na suprotnim polovima dobra i zla. I sve to sabiti u jedan kumbulj, kao npr. naš dični barjak-krstaš, četnička obilježja čiji je kama obavezni eksponat, ljubljenu zastavu tuđe države,  da bi se obesmislile i poništile sve razlike koje dijele te dvije, ponajprije, u civilizacijskom smislu suprostavljene strane. U stvari, to je plan sluđivanja građana i nastojanja da se ubijede kako jednostavno istoriju treba prebrisati, a da je karakter čovjekov nebitna kategorija. Pri takvom stanju stvari, kaže se dalje u njihovoj Strategiji uništenja Crne Gore, mnogo je lakše i jednostavnije učiniti Crnu Goru dijelom “srpskog sveta.” Zar prisustvo i tretman mitropolita Joanikija na svečanosti koja je i povod za pisanje ovog teksta, to ubjedljivo ne pokazuje? Koliko neiskreno, otužno i ovakvim vlastodršcima nepripadajuće zvuče njihove riječi kojima izjavljuju ljubav i privrženost Crnoj Gori. Koliko se u njima osjeća obmane, za sve koji imaju i grama mozga. Vlast ispunjena mržnjom prema drugom i drugačijem nema budućnost, kao ni društvo koju takvu vlast podržava.

Crnogorski zbor je još poranije prozreo ovu perfidnu igru aktuelne vlasti, prema čemu je i usmjerio svoje djelovanje. Duboko smo uvjereni da Crna Gora nije imala podmukliju i za nju opasniju vlast, koja radi na njenom uništenju i zatiranju njenog građanskog duha. I sve to u interesu stvaranja nacionalne, klerofašističke države u kojoj će se pitati i odlučivati samo jedan narod. Znaju li ti zabluđeli umovi u što su se upuštili. Osjećaju li da to u Crnoj Gori nikada ne može proći!  Da je ubjedljivo većinski narod u Crnoj Gori shvatio o čemu se radi i da će im, uskoro, to potvrditi na izborima. I tako se osloboditi, uvjereni smo, poslednje generacije političara na vlasti, crnogorskih izdajnika! 

                                                                                                                                                                                                                                                                                Za Crnogorski zbor,

                                                                                                                                                                                                                                                                               Zoran Vulević