Piše: Dragan Bursać, kolumnista CdM-a

“Dukljanski knez Ivan Vladimir ima veze sa Srbima koliko i ja sa ritmičkom gimnastikom. Što ne sprječava bojovnike srpskog sveta da prave film o “srpskom svecu Jovanu Vladimiru“. Za to vrijeme crnogorska država zuri u Sunce i bavi se šampanjcem i artičokama iz Sen Tropea.“

Velikosrpska politika u svom genetskom kodu osim osvajanja, onih klasičnih, teritorijalnih ima zadatak da prisvaja ili uništava i tuđa kulturna naslijeđa-ili ih usisava ili ih u mašineriji laži pretvara u svoja. Najnoviji, a zapravo uopšte ne tako nov slučaj je srbizacija dukljanskog kneza Ivana Vladimira i njegova tvorba u “srpskog junaka i sveca“.

Pa tako u nekad opozicionom, a danas tek medijskom Vučićevom pokojniku – beogradskom b92, između ostalog možete pročitati kako se snima film o “Prvom srpskom svecu i caru Svetom Jovanu Vladimiru”.

“Ovaj film je u režiji Đorđa Bojanića i đakona Dejana Jovanovića o prvom srpskom svetitelju i knezu/kralju Jovanu Vladimiru čije mošti se nalaze u Albaniji, o njemu Srbi vrlo malo znaju“, stoji dalje u saopštenju b92.

Krađa identiteta kao srpska identitetska politika

E sad odakle krenuti? Možda prvo od imena čovjeka, koji nije Jovan, nego Ivan, pa onda treba reći da nije Srbin no Crnogorac, Dukljanin, a njegova titula nema nikakve veze sa “srpskim zemljama“, a zašto bi i imala.

O tome da “Srbi malo znaju“ bih se mogao složiti, jer je dukljanski knez iz Duklje, a Duklja je u srpskom svetu sve do prije koju godinu bila faktički sinonim za ustaštvo. E onda se u volšebnom obratu situacije, a obrat se zove povijesna velikosrpska asimilacija, došlo do zaključka kako je Duklja, ne više izmišljena ustaška-montenigerska zemlja, nego sasvim realna ali, pogađate, srpska zemlja i svaki čovjek na čelu Duklje je, opet pogađate, u čitanju koda srpskog sveta-Srbin.

Vidite, kad su srpski povjesničari ustanovili da je Duklja čak dva vijeka starija od Raške i da im priča o izmišljenoj crnogorskoj, a “ustaškoj zemlji“ ne pije vode, okrenuli su se prisvajanju da ne kažem krađi koju je na koncu oficijelno legalizovao Dritan Abazović potpisivanjem sramnog Temeljnog ugovora.

Kad Vladimir i Kosara postanu “srpski Romeo i Julija“

No, nije sve od juče, dabome!

Podsjetiću vas na događaje od prije par godina oko pozorišne predstave “Vladimir i Kosara“ Srpskog narodnog pozorišta iz Novog Sada, kada se “srpska Atina“ ili prijestonica kulture u pozorištu bavila klasičnom krađom identiteta. I tada je najavljena priča “srpskom junaku Vladimiru“.

Tako su dukljanski knez Vladimir i kćerka cara Samuila kroz vizuru Srpskog narodnog pozorišta u najavi predstavljeni kao „srpski Romeo i Julija“. Objava na društvenim mrežama je povučena tek nakon što su pojedina crnogorska glasila prenijela skandalozni post.

Zanimljivo, u Srbiji ovaj skandal se podvodi pod “nije se desilo“ deskripciju. Preciznije, niko niti ne zna za njega, jer, pobogu, šta ima biti čudno u jednoj ljubavi “srpskog kneza“.

Pa je onda u slijedu stvari bilo sasvim očekivano da se ove godine radi film o “srpskom knezu“. Ko im brani!?

Ivan Vladimir među Srbima

To što Ivan nije srpski i to što sa Srbima nema nikakve veze, a Bože moj, ni prvi ni posljednji put.

I zato, odokativno evo vam velikog dukljanskog kneza Vladimira Ivana, koji je postao Vladimir Jovan u višedecenijskoj velikosrpskoj povijesnoj genezi krađe identiteta:

Srbi 1992: Knez Vladimir nije postojao

Srbi 2002: Knez Vladimir je Albanac

Srbi 2012: Knez Vladimir je crnogorski izdajnik, protoustaša

Srbi 2022-24: Knez Vladimir je Srbin, hajde da napravimo pozorišni komad i film o njemu i kažemo kako se to radi prvi put!

Eto, tako se prekraja, krade i izmišlja povijest. To što, ponavljam, Sveti Ivan Vladimir nema veze sa Srbima, to što je stariji bezmalo dva vijeka od Rastka Save Nemanjića i njihove loze, a slušajte, tim gore po njega, ko mu je kriv kad ima slabu PR-službu, preciznije kad se Crna Gora intenzivno ne petlja u svoju povijest. Ima ko će!

A ova posljednja ali ne i zadnja pljačka kulturno-povijesnog blaga je zapravo najvažnija, jer se njom prekraja i krade identitet cjelokupnog crnogorskog naroda ali se priprema i teren za kako se ono kaže “projektovanu malu Ukrajinu“.

A Makedonci gledaju

Podsjetiću vas, kako stoji u saopštenju RSE, prije dvije godine u aprilu 2022, najstarija ljubavna priča, koja je ispreplela kulturne baštine Crne Gore i Sjeverne Makedonije i koja govori o dukljanskom (crnogorskom) knezu Vladimiru i makedonskoj princezi Kosari, i simbolično je bila jedna od tema posjete predsjednika Sjeverne Makedonije Steva Pendarovskog Crnoj Gori.

U znak prijateljstva dvije države, Pendarovski je tada 13. aprila 2022. tokom obilaska Bara, na jugu Crnogorskog primorja, uručio lokalnim vlastima poklon – ploču Vladimira i Kosare.

I šta imamo danas, dvije godine poslije?

Srbija i dalje krade kulturno-povijesno naslijeđe Crne Gore i pravi film na tu temu normalizujući nenormalno. Dakle u tu krađu se ulažu novci.

A gdje je crnogorski film o “Vladimiru i Kosari“??? Gdje je zaštita kulturnog identiteta Crnogoraca. Ili je sav patriotizam pobjegao ispod skupštinskog čekića Andrije Mandića?

P.S.

Dukljanski knez Ivan Vladimir ima veze sa Srbima koliko i ja sa ritmičkom gimnastikom. Što ne sprječava bojovnike srpskog sveta da prave film o “srpskom svecu Jovanu Vladimiru“. Za to vrijeme crnogorska država zuri u Sunce i bavi se šampanjcem i artičokama iz Sen Tropea.

(Mišljenja i stavovi autora kolumni nisu nužno stavovi redakcije CdM-a)